فین دانلی، نمایندهٔ منطقهٔ کوکئیتلام – برک مانتین در مجلس قانونگذاری بریتیش کلمبیا
باشگاه سالمندان ایرانی (Iranian Seniors Club) در کوکئیتلام، یکی از ستون‌های باارزش جامعهٔ ماست که حمایت و پشتیبانی‌های زیادی برای سالمندانی که از ایران و افغانستان به استان بریتیش کلمبیا مهاجرت کرده‌اند، ارائه می‌کند. خِرَد و تجربهٔ این عزیزان جزئی جدانشدنی از جامعهٔ ماست. باورم این است که ما موظفیم به حضور و مشارکت ارزشمند آنان ارج و احترام بگذاریم.
در روز ۲۳ اکتبر ۲۰۲۳، تعدادی از اعضای باشگاه سالمندان ایرانی به مجلس استانی در ویکتوریا آمدند تا در سالن افتخار (the Hall of Honour) به تماشای اجرایی پرقدرت در حمایت از جنبش «زن، زندگی، آزادی» بنشینند. گروهی فوق‌العاده از هنرمندان ایرانی در حضور نخست‌وزیر استان، دیوید ایبی، نمایندگان مجلس استانی از احزاب مختلف و کارمندان آن‌ها اجراهای بی‌نظیری ارائه دادند. اجراهای هنری آن‌ها گواهی تزلزل‌ناپذیر بود بر روحیهٔ زنان ایرانی در پیگیری حقوق دموکراتیک و آزادی.
در واقع این روز در سالن افتخار به سازمانی اختصاص داشت که بی‌وقفه برای غنی‌‌سازی زندگی سالمندان فارسی‌زبان در جامعهٔ ما کوشیده است: باشگاه سالمندان ایرانی.
بسیار دلگرم‌کننده است که جنبش «زن، زندگی، آزادی» در این حد وسیع حمایت می‌شود و زحمات مژگان توحید و ملودی محب برای به‌نتیجه‌رسیدن این برنامه و دورِ هم جمع‌کردن این هنرمندان بااستعداد و همین‌طور اعضای باشگاه در ویکتوریا تحسین‌برانگیز است. این اجراها با رقص تک‌نفرهٔ ملینا شروع شد و با اجرای چهارنفرهٔ گروه Fame Art Group (فرشته، آیدا، ملینا و بهرنگ) با آهنگ «برای تو» ادامه یافت و همچنین با اجرای تأثیرگذار گروه موسیقی چهارنفرهٔ فریبرز، رامین، امیر و نغمه به پایان رسید. معتقدم که این سه اجرا تأثیری دائمی بر همهٔ حاضران، ازجمله نخست‌وزیر دیوید ایبی گذاشت.
رقص تک‌نفرهٔ ملینا نمایشی زیبا از احساس و هنر بود. نمونه‌ای از قدرت بیان فردی این جوان ایرانی-کانادایی. اجرای گروه رقص چهارنفره به‌سرپرستی فرشته (زارا) ذاکری احساس یکپارچگی و هدف را منتقل کرد و اجرای موسیقیِ چهار هنرمند دیگر (فریبرز، رامین، امیر و نغمه) لایهٔ عمیق و احساسی دیگری به این تجربهٔ انسانی افزود که شاید فقط با زبان موسیقی امکان‌پذیر باشد.
همهٔ کارکنان دفتر نمایندگی من در مجلس و دفتر مراجعات مردمی من در کوکئیتلام با کوشش فراوان کار کردند تا این مراسم به‌خوبی اجرا شود. همهٔ ایشان نقش مهمی در خوب‌برگزار‌شدن این مراسم داشتند و در نهایت این برنامه با استقبال خوب همکاران من از همهٔ احزاب مواجه شد.
«زن، زندگی، آزادی» فراخوانی پرقدرت است برای عمل‌گرایی در حیطهٔ حقوق بشر. این شعار در واقع سمبلی است برای رسیدن به نقطه‌ای که همهٔ انسان‌ها با عزت و احترام با یکدیگر عادلانه رفتار کنند و عدالت اجتماعی را مخصوص به کشوری یا نژادی خاص ندانند. این پیامی است که مردم را در سراسر جهان یکپارچه می‌کند. مشارکت زنان ایرانی بسیار حیاتی است و نقش اساسی آن‌ها را در این هدف مشترک برجسته می‌سازد.
نگاهی به روز بیست و سوم اکتبر می‌اندازم و افتخار می‌کنم. تأثیر بازدید باشگاه سالمندان ایرانی از مجلس استانی و اجرای «زن، زندگی، آزادی» بسیار عمیق بود. پیام توانمندسازی، وحدت و پیگیری بی‌وقفهٔ عدالت همچنان در سراسر مجلس طنین‌انداز است و نشانی ماندگار برجا می‌گذارد.
با تمام مشکلاتی که در حال حاضر در جهان وجود دارد، خوب است بدانیم که سازمان‌هایی مانند باشگاه سالمندان ایرانی برای ایجاد جامعه‌ای همه‌شمول تلاش می‌کنند و فعالیت‌هایشان مراقبت از همه را در پی دارد. این فعالیت‌های باارزش اجتماع و استان ما را تقویت می‌کند. بیست و سوم اکتبر در واقع به گرامیداشت و تصدیق دستاوردهای فوق‌العادهٔ افرادی اختصاص داشت که سخت تلاش می‌کنند تا جامعهٔ کانادایی را به مکان بهتری برای زندگی همه تبدیل کنند.
زن، زندگی، آزادی
